promienica

promienica
сущ.
• радиола
* * *
promienic|a
1. бот. радиола;
2. вет. мед. ак-тиномикоз ♂; 3. \promienicaе зоол. лучевики, радиолярии
+

1. lenek

* * *
ж
1) бот. радио́ла
2) вет., мед. актиномико́з m
3) promienice м, зоол. лучевики́, радиоля́рии
Syn:
lenek 1)

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "promienica" в других словарях:

  • promienica — ż II, DCMs. promienicacy; lm D. promienicaic 1. «zakaźna choroba bakteryjna, głównie bydła, wywoływana przez promieniowce; objawia się przewlekłym miejscowym zapaleniem tkanek, prowadzącym do powstawania twardych ropiejących guzków w miejscu… …   Słownik języka polskiego

  • promienicowy — przym. od promienica a) w zn. 1: Objawy zakażenia promienicowego. b) w zn. 2: Osad promienicowy. ∆ Muł promienicowy «muł zbierający się na dnie morskim, składający się głównie ze szkielecików promienic» …   Słownik języka polskiego

  • radiolaria — ż I, DCMs. radiolariarii; lm D. radiolariarii (radiolariaryj) → promienica w zn. 2 …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»